donderdag 10 juli 2014

Poolen met maffiosi in Albanië

Buiten is het 30 graden plus. We lopen via het Park Rinia naar het Taiwan Center, een groot complex nabij het uitgaanscentrum Blloku. We gaan direct de trap af met rechts een casino en links de plek om te bowlen, poolen en ook een aantal speltoestellen met schiet- en racegames.

Keus zijn er genoeg, maar het enige blauwe blokje krijt ligt bij een ander groepje die aan het poolen is. Er zijn vier tafels in totaal, dus blijkbaar is het hier eerst komt eerst maalt, wij malen er niet om in elk geval. Wel is het zweten geblazen, benauwd omdat er geen airco is. We spelen een paar potjes, totdat er een vader komt kijken met zijn kleine zoontje. Jan, de vriend met wie ik hier in Albanië ben, wil de jongen een keertje de keu laten tikken tegen de bal. De vader geeft aan dat dat niet nodig is. Wel blijkt even later aan het einde van het spel waarbij Jan heeft gewonnen dat de vader zelf graag een spel speelt tegen Jan. Hij biedt aan het potje te betalen, wij weigeren. Even later haalt hij twee biertjes voor ons.

We raken in gesprek, hij blijkt Italiaans. Komt uit het Zuiden, maar heeft een bed & breakfast in Milaan. Ook vertelt hij dat hij twee jaren in Amsterdam heeft gezeten. Wat deed je daar? 'buzsinezss'. Wij grappen tegen elkaar dat deze gast met zijn gouden ketting, tattoos, relaxte houding, kleine zoontje en schildpad B&B visitekaartjes waarschijnlijk bij de maffia hoort of hoorde.

Even later komt er een gast met een soort van kort geschoren hanenkam. Hij kijkt wat moeilijk en blijft beetje dichtbij om me heen hangen. Kijkt mee met het spel, leunt voorover en roept wat naar me. "Do you speak English?", vraag ik. Hij geeft aan van niet en gaat verder in het Albanees. "I don't understand, but he speaks Albanian, maybe he can help you", zeg ik al wijzende naar de Italiaan. Ineens reageert hij in het Engels: "Why do I need him?". "I don't know", zeg ik en denk vervolgens 'jij bent degene die allerlei dingen tegen me roept'. Hij gaat weer verder in het Albanees. Voor mij is het nu klaar en de beste remedie in dit soort gevallen is gewoon zelf in je eigen taal te gaan praten en hem verder te negeren. Ik roep dus iets in de trant van "gast, ik begrijp je niet, dus je kan blijven praten in het Albanees tegen me, maar daarmee schieten we niks op". Vervolgens ga ik in de 'ignore'-stand.

Jan speelt het poolepotje verbluffend, want ‘mister Italian’ is absoluut niet slecht.

De rare dude loopt eventjes weg, maar komt weer terug. De Italiaan kijkt hem doordringend aan en vraagt hem wat ie moet en nog wat kort gebrabbel volgt dat ik niet heb kunnen verstaan. De Italiaan vraagt aan Jan, waar verblijven jullie?
"Oh ergens in het centrum". Goed geantwoord, want we hebben namelijk afgesproken tegen niemand te zeggen welk hotel we exact verblijven uit voorzorg. De meesten zijn gewoon geïnteresseerd, maar we zien geen reden om het echte adres te geven aan een willekeurige 'stranger'. De Italiaan: "Ik kan jullie dadelijk wel even brengen". Jan: "Dat is niet nodig, lopend zijn we er zo." Italiaan: "Die gast heeft waarschijnlijk gewoon een paar biertjes teveel op, maar als die gast jullie lastigvalt, bel me, I know a lot of people, including police, ik regel het voor je".

Jan wint het potje en we houden het voor gezien die avond, met een mooie handshake richting vader en zoon lopen we terug naar ons hotel Nobel, vlakbij Skanderbeg Square. Hij vertelt me de laatste dialoog, we kijken elkaar aan en weten het nu zeker. Het kan niet anders dan dat hij maffiosi is, we lachen hard, het was een mooie avond!



vrijdag 27 juni 2014

Muzée Scheveningen en de Rolling Stones

Wanneer ben ik voor het laatst in Muzée Scheveningen geweest? Ik kan het me eerlijk gezegd niet herinneren, maar het is absoluut de moeite waard om een keer te gaan. Vandaag was echter wel een gekke dag, drukte van jewelste, maar dan qua werknemers. Allen druk bezig met de Rolling Stones Expositie, want de opening voor het publiek is al bijna, vanaf 29 juni tot en met 7 september.  De ene museummedewerker is fotolijsten aan het ophangen, de ander druk bezig met schoonmaakwerkzaamheden.
Ik loop op mijn gemak door het museum en de verschillende ruimtes laten het leven zien van, op en in de zee. Zoals op de site van het museum staat: “Ontdek hoe men leefde aan boord van een bomschuit en daal af in de ijskoude duisternis van de diepzee.”
Grappig is zodra je de ruimte van de bomschuit inloopt gaat het simpele maar doeltreffende middel in werking. Het plafond deint op en neer met veel gekraak. Samen met het geluid en het licht wordt hier erg goed de sfeer neergezet van je daadwerkelijk aan boord begeven van de bomschuit. Heel even denk ik, als ik maar niet zeeziek word. Nee, dit is geen geintje. Wanneer ik een bepaalde hoek inkijk zie ik niet meer dat het plafond beweegt, maar lijkt het even alsof hier de ruimte zelf op en neer gaat.
In een volgende ruimte zie ik een apparaat waarmee je oude dia’s in 3d kan bekijken. Mooi om oude sfeerbeelden van Scheveningen tot leven te zien komen. Vervolgens is het tijd om de diepte op te zoeken. Verrast door de verschillende vitrines die zeer informatief zijn over het leven in de zee. Van informatie over giftige tot lichtgevende vissen en andere zeedieren   en zelfs ook monsters. Maar ook informatie over vroeger, toen de Noordzee er amper was. Dat als je toen op dezelfde plek had gestaan als nu het strand is, je waarschijnlijk een mammoet zou hebben gezien.
De eerste verdieping is ingedeeld voor de Rolling Stones, echter hier nog geen toegang. Op de trap kom ik een Vlaamse jongen tegen, hij wil graag gaan kijken. Morgen is hij hier niet meer. Even wil hij gewoon gaan, maar ik besluit het toch maar netjes te gaan vragen. De eerste de beste persoon die ik tegenkom vraag ik of we mogen kijken ook al is het officieel nog niet geopend. Het blijkt de directeur van het museum te zijn. “Nou, eigenlijk niet, maar wie zijn jullie?” De Vlaamse jongen antwoord dat hij hier vanavond moet spelen. Het blijkt dat Erik, artiestennaam The Monotrol Kid, hier als singer songwriter gaat spelen in het kader van het festival THISS Fest. De directeur is zo aardig om ons toch binnen te laten.
Aan de muur hangen mooie foto’s van Rob Bosboom. Alle foto’s zijn genummerd en te koop. Verder staat er het drumstel dat daadwerkelijk gebruikt is door Charlie Watts tijdens het Kurhaus optreden van de Rolling Stones in 1964. Ik heb niet de tijd genomen om alles te lezen, maar interessant vond ik dat er bijvoorbeeld ook politierapport van hoofdinspecteur A. Buijze lag in een van de vitrines. Natuurlijk ontbreken gesigneerde items niet, zoals een gesigneerd singletje ‘Tell Me, Come On’ door alle leden.
De directeur weet verder nog te vertellen dat er een hele bijzondere opname op de grote tv (zes kleinere beeldschermen bij elkaar) komt te draaien. Beelden van cineast Jan Schaper zijn voorzien van geluid, waarbij alles heel netjes gesynct is. Drie nummers die tijdens de repetitie zijn gezongen en waar de Rolling Stones zelf nooit de kans meer voor hebben gehad om ze tijdens het beruchte concert nog te spelen. De directeur is laaiend enthousiast over deze toevoeging aan de expo en hoopt dan ook op veel bezoekers.
Aangezien de expo volledig gewijd is aan het Kurhaus optreden is het de moeite waard om even te gaan kijken als je in de buurt ben of als je echt fan bent van de band. Het museum ligt aan de Neptunusstraat 90-92. Maandags gesloten, maar alle andere dagen in de week open. Normale prijs voor volwassenen 7,50 euro en in combinatie met een bezoek aan de vuurtoren in Scheveningen 10 euro. Heb je een museumkaart dan is de entree gratis.

donderdag 19 juni 2014

Praag citytrip

Overnachting
Na onze vorige stedentrip samen naar Budapest werd het nu Praag. Samen met mijn vriendin had ik een week de tijd om Praag te verkennen. Geen idee nog wat te verwachten, wel dat het een mooie stad moest zijn en dat het deels aan het water ligt. Mijn idee was dan ook om eens anders te overnachten en vandaar had ik een botel (Admiral) geboekt. De recensies waren goed genoeg, het was betaalbaar en het lag redelijk centraal. Zaken waar ik op let bij het boeken. Waarom ergens gaan zitten dat duur is, dat uit de buurt ligt of dat slechte beoordelingen krijgt?  Het enige minpunt was dat het vrij klein was, daar tegenover stond dan weer dat het alles in de kamer had gepropt wat een mens nodig heeft. Zelfs nog een tv-tje, niet dat we die hebben gebruikt, maar goed...

Aankomst

Bij aankomst op Andel (metrostation) schrokken we toch even. Veel zwervers en verslaafden op straat. Lopende met je bagage in een nieuwe stad omringd door een niet zo fijne sfeer is dan niet prettig. Het bleef gelukkig bij dat ene moment. We zijn meerdere malen over het plein bij Andel gelopen en geen moment heb ik er nog een naar gevoel bij gehad. Hooguit een naar gevoel voor de zwervers zelf, die daar wel standaard lijken te verblijven. Verder is Praag een heerlijke stad, waar we ons juist zeer veilig hebben gevoeld. Geen agressie meegemaakt, dat is in Den Haag wel anders. Geen neppe politieagenten die onze ID's wilden controleren en geld afhandig maken. Geen zakkenrollers gespot. Niks van dat alles, gewoonweg een heel fijne sfeer op straat en in de metro, ook 's avonds.

Praag, de Gouden Stad
De stad is zeer mooi gelegen in een dal, met om zich heen verschillende heuvels. De rivier de Moldau loopt er doorheen en met de verschillende bruggen, waaronder de bekende Karelsbrug, oogt het geheel als een heel mooi plaatje. De architectuur, zowel nieuw als oud krijgt goed de ruimte en daardoor de juiste uitstraling. Met name de grote hoeveelheid kerken valt op. Er is weinig vernield tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het is dan ook niet voor niets dat het historische centrum van de stad sinds 1992 op de werelderfgoedlijst staat van UNESCO.

Weer
We hadden de heetste periode te pakken tijdens ons bezoek (zondag 8 tot en met zaterdag 14 juni). Radio Prague:
"Temperature records were broken at monitoring stations around the country on Sunday as the ongoing heat wave sent temperatures over the 30 degrees Celsius mark. Forty-four out of 135 stations reported record highs for June 8th with Brandys nad Labem, north of Prague reporting 33 degrees Celsius. Temperatures are reported to rise further at the start of the week and should peak at 36 degrees on Tuesday. Heat storms are expected in the late afternoon hours and doctors have issued health warnings to the public."
Dat zorgde ervoor dat we de eerste paar dagen bijna niet vooruit te branden ;-) waren. Meer zitten op terrasjes en heel rustig lopen was het devies. We hebben het goed volgehouden en toch nog veel gezien, echter de laatste paar dagen met vijf tot tien graden koeler kregen we bijna vleugels.

Kosten
Gek genoeg hebben we niet veel musea bezocht of dingen gedaan waar je entree voor moest betalen, ook al is Praag niet duur. Tegenwoordig hangt dit echter wel af van het soort dingen dat je doet of het soort product dat je aanschaft. Zo is een driedaagse metrokaart echt aan te raden voor het gemak. Voor 310 kronen hoef je dit niet te laten. Voor het gemak rekenden wij 25 kronen = 1 euro. Maar eigenlijk komt het meer in de richting als je het volledige kronenbedrag deelt door 27. Ook naar de bios gaan is goedkoop en Praag heeft veel bioscopen. De oudste is echt ontzettend mooi! Voor 125 tot 200 kronen kan je naar de beste films. Als je goed zoekt kan je geweldig eten en drinken voor niet te veel geld. Zo ontdekten wij een perfect Italiaans restaurant, Bibita Nuova, vlakbij de oudste bios in de buurt, aan een van de uitgangen van de Lucerna Passage. Een glas Chardonnay voor 50 kronen, een pizza voor 125, een heerlijk gegrilde zalm voor 259 of 269 als ik het me goed herinner.

Wat hebben we gedaan wat het vermelden waard is?
- Prachtige gebouwen bekeken van buiten: Fred and Ginger/The Dancing building, Obecni Dum/Gemeentehuis, Grand Europa Hotel, National museum.
- Prachtige gebouwen bekeken van buiten én van binnen: Knihovna AV CR/Library Academie of Sciences, Hlavni Nadrazi/main train station, St. Vitus Cathedral, Španělská synagoga/The Spanish Synagogue.
- Parken bezocht: de Praagse Eiffeltoren op de Petrin-heuvel biedt een mooi uitzicht op de stad, een privéritje in het reuzenrad van de kermis in park Stromovka voor 2 euro behoort tot een van onze beste herinneringen aan Praag.
- Toch nog een paar musea aangedaan die we echt niet wilden missen: Toy Museum (met een grote collectie barbies uit alle jaren en een paar poppen die ook tot mijn 'action figures'-verzameling behoren), Wax Museum Grevin (de duurdere maar betere versie van Madame Tussauds die even verderop zit), Lapidarium (waar de originele beelden staan van de Karelsbrug).
- Standbeelden: Franz Kafka door beeldhouwer Jaroslav Rona, Memorial of Nicholas Winton (bij het hoofd treinstation), Memorial to the Victims of Communism (Petrin Park), Svaty Vaclav (het omgekeerde paard als parodie op het beroemde standbeeld van het Wenceslasplein) in de Lucerna Pasaz en crawling babies on Zizkov TV Tower door David Cerny. David Cerny heeft sowieso een reeks interessante en controversiële beelden gemaakt die in Praag hebben gestaan en nu ook de rest van de wereld aandoen.
- Handige winkelcentra of straten: Palladium (Praha 1), Novy Smichov (Praha 5, vlakbij ons Andel metrostation), de winkelstraat Narodni overlopend in het autoloze deel Na Prikope (Praha 1).
- Vinylshops: Music Antiquariat (veel tweedehands rock, pop, jazz en Tjsechische artiesten) , Japan vinylshop (import uit Japan met veel Rock en Jazz, pop en af en toe soul staat door de rock heen), Happy Feet (klein zaakje met pop en soul). Vinyl is zeker niet goedkoper dan in Nederland, maar je zal maar net die ene plaat tegenkomen. Ik zag hier met regelmaat Amerikaanse edities.
- Bioscopen: de enige waar je echt heen moet is de grote zaal van de bioscoop in de Lucerna Pasaz. Kino Lucerna is de oudste constant draaiende bioscoop van Europa.

Ik kan de volledige reisdagen nog gaan uitschrijven, maar dit biedt al globaal een overzicht van een heerlijke, echter wel ontzettend warme week in de Gouden stad Praag.

donderdag 5 juni 2014

Reizen en fotograferen

Een grote wens van mij is om reizen en fotograferen te combineren. Dit doe ik natuurlijk al lang, maar nog niet op professioneel niveau. Al lange tijd geleden kwam ik een boek tegen van een naamgenoot Jeroen, voluit Jeroen Swolfs. Zijn boek heb ik direct gekocht, want hij voert uit waar ik al lange tijd over nadacht. Goed, om daar te komen ging niet met gemak, maar dat maakt het verhaal eigenlijk alleen maar mooier. Ik lees niet veel, maar dit boek heb ik praktisch in één keer uitgelezen. Mijn reisbloed ging weer stromen.

Is Jeroen een goede schrijver? Niet in ieders ogen. Sommigen vinden hem teveel over zijn avonturen lullen (ja, letterlijk dat) met vrouwen in plaats van te vertellen over de landen zelf en hoe de foto's tot stand zijn gekomen. Het is ook meer een soort reisblog in boekenvorm gegoten en dan ook nog eens een zonder foto's. De foto's staan op zijn site streetsoftheworld.com. Maar juist die hele persoonlijke zooi erom heen maakt dat ik het interessant vind, dat het gaat om ervaringen opdoen en dat je door die ervaringen op de mooiste plekken terecht kan komen. En dat Jeroen er met regelmaat voor kiest om te feesten met vrouwen en bier, tja dat past gewoon bij hem. Als je daaromheen kan lezen, zie je dat er wel degelijk veel mooie verhalen zijn.

Zijn tweede deel is nu alleen in ebook-vorm beschikbaar. Voor het eerst in mijn leven heb ik een e-book aangeschaft. Liever lees ik van papier, maar ik heb er nu al weer zin in om hem van begin tot einde uit te lezen in een ruk.

Gisteravond was hij in pakhuis de Zwijger te Amsterdam om verslag te doen van de afgelopen vijf jaar reizen om en door de wereld. Ik wilde erbij zijn, maar helaas lukte het niet meer. Thuis zag ik ineens dat je het live kon volgen vanuit je luie stoel, dus dat heb ik gedaan. En vandaag blijkt dat deze ook nog eens via Vimeo is terug te kijken. http://vimeo.com/channels/690207/97368621, skip naar minuut drie, want daar begint het pas echt.



Fotokroniek #15: Streets of the World from Pakhuis de Zwijger on Vimeo.